هر اپراتور تلفن همراه و یا اینترنت که بخواهد خدمات بصورت بیسیم بدهد میبایست از سازمان تنظیم مقررات رادیویی و سازمان انرژی اتمی حفاظت در برابر اشعه مجوزات لازم را اخذ نماید

امواج غیر یون‌ساز (Non-Ionizing Radiation) نوعی از تابش الکترومغناطیسی هستند که انرژی کافی برای یونیزه کردن اتم‌ها یا مولکول‌ها و تولید یون ندارند. به عبارت دیگر، این امواج نمی‌توانند الکترون‌ها را از اتم‌ها جدا کنند و بنابراین اثرات شیمیایی مخرب مانند آنچه در تابش‌های یون‌ساز (مانند اشعه ایکس و گاما) رخ می‌دهد، ایجاد نمی‌کنند.

ساختمان‌هایی که زیر دکل‌های تلفن همراه قرار دارند، معمولاً در معرض تابش امواج رادیویی هستند، اما میزان تابش به عوامل مختلفی بستگی دارد. در اینجا به بررسی این عوامل و میزان تابش در چنین شرایطی پرداخته‌ام: عوامل مؤثر بر میزان تابش ارتفاع دکل: هرچه ارتفاع دکل بیشتر باشد، تابش به ساختمان‌های زیرین کمتر است. امواج رادیویی تمایل دارند به صورت افقی یا با زاویه کمی به پایین منتشر شوند. جهت آنتن‌ها: آنتن‌های دکل معمولاً به گونه‌ای طراحی شده‌اند که امواج را به صورت افقی یا با زاویه‌ای محدود به پایین ارسال کنند. این بدان معناست که ساختمان‌های دقیقاً زیر دکل معمولاً در معرض تابش کمتری هستند. قدرت سیگنال: قدرت سیگنال ارسالی توسط آنتن‌ها نیز می‌تواند تأثیرگذار باشد. دکل‌های با قدرت بالاتر ممکن است تابش بیشتری ایجاد کنند، اما استانداردها و مقررات ایمنی برای محدود کردن این میزان تابش وجود دارند. فاصله از دکل: هرچه فاصله از دکل بیشتر باشد، میزان تابش کاهش می‌یابد. حتی در ساختمان‌های نزدیک به دکل، ساکنان طبقات پایین‌تر نسبت به طبقات بالاتر کمتر در معرض تابش هستند. میزان تابش در ساختمان‌های زیر دکل پراکندگی امواج: امواج رادیویی به صورت یکنواخت پخش نمی‌شوند و به دلیل جهت‌دهی آنتن‌ها، تابش به سمت پایین کمتر است. بنابراین ساختمان‌های زیر دکل به طور معمول در معرض تابش کمتری قرار دارند. استانداردهای ایمنی: بسیاری از کشورها دارای مقررات سخت‌گیرانه‌ای برای محدود کردن میزان تابش امواج رادیویی از دکل‌های تلفن همراه هستند. این استانداردها به گونه‌ای تنظیم شده‌اند که تابش حتی در نزدیکی دکل‌ها در حد ایمن باقی بماند. نتایج تحقیقات تحقیقات علمی: مطالعات مختلف نشان داده‌اند که میزان تابش امواج رادیویی در نزدیکی و زیر دکل‌های تلفن همراه به طور معمول بسیار کمتر از حد مجاز تعیین‌شده توسط نهادهای بهداشتی مانند سازمان جهانی بهداشت (WHO) و کمیسیون بین‌المللی حفاظت از تابش‌های غیر یونیزه‌کننده (ICNIRP) است. جمع‌بندی به طور کلی، ساختمان‌هایی که زیر دکل‌های تلفن همراه قرار دارند، در معرض تابش امواج رادیویی هستند، اما این میزان تابش معمولاً بسیار کمتر از حد مجاز و ایمن است.

حد استاندارد تابش امواج تلفن همراه برای مناطق مسکونی توسط نهادهای بین‌المللی و ملی تعیین می‌شود تا اطمینان حاصل شود که این امواج برای ساکنان مناطق مسکونی ایمن هستند. این استانداردها بر اساس میزان تابش و تأثیرات احتمالی آن بر سلامت انسان تعیین می‌شوند. استانداردهای بین‌المللی دو نهاد مهم که استانداردهای تابش امواج رادیویی را تعیین می‌کنند عبارتند از: کمیسیون بین‌المللی حفاظت در برابر تابش‌های غیر یونیزه‌کننده (ICNIRP): ICNIRP راهنماهایی برای محدود کردن تابش امواج الکترومغناطیسی منتشر کرده است. این راهنماها بر اساس تحقیقات علمی و ارزیابی‌های خطر به‌روز شده و به عنوان استانداردهای جهانی پذیرفته شده‌اند. حد مجاز تابش برای فرکانس‌های معمول تلفن همراه (حدود 900 مگاهرتز تا 2.5 گیگاهرتز) برای عموم مردم معمولاً حدود 0.08 وات بر کیلوگرم (W/kg) در محاسبه SAR (نرخ جذب ویژه) است. سازمان بهداشت جهانی (WHO): WHO نیز توصیه‌هایی درباره تابش امواج الکترومغناطیسی دارد که معمولاً با استانداردهای ICNIRP هماهنگ است. استانداردهای ملی کشورهای مختلف ممکن است استانداردهای ملی خاص خود را بر اساس توصیه‌های بین‌المللی تنظیم کنند. برخی از نمونه‌های این استانداردها عبارتند از: ایالات متحده: کمیسیون ارتباطات فدرال (FCC) استانداردهایی برای تابش امواج رادیویی دارد که برای تلفن‌های همراه و دکل‌های مخابراتی اعمال می‌شود. حد مجاز SAR برای تلفن‌های همراه در ایالات متحده 1.6 وات بر کیلوگرم است. اروپا: اتحادیه اروپا نیز از استانداردهای ICNIRP پیروی می‌کند و حد مجاز تابش امواج رادیویی برای دستگاه‌های تلفن همراه 2 وات بر کیلوگرم در 10 گرم بافت بدن است. ایران: در ایران، سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی مقرراتی برای تابش امواج رادیویی دارد که براساس استانداردهای بین‌المللی تنظیم شده است. جمع‌بندی حد استاندارد تابش امواج تلفن همراه برای مناطق مسکونی به طور معمول توسط نهادهای معتبر بین‌المللی مانند ICNIRP و WHO تعیین می‌شود و اکثر کشورها نیز از این استانداردها پیروی می‌کنند. این استانداردها به گونه‌ای تنظیم شده‌اند که تابش امواج رادیویی در سطحی ایمن برای عموم مردم باشد. برای اطمینان از رعایت این استانداردها، نظارت و ارزیابی‌های دوره‌ای انجام می‌شود.